Γεννήθηκε
στην πόλη της Βέροιας στις 1 Αυγούστου του 1987. Από τις πρώτες κιόλας τάξεις
του δημοτικού του άρεσε η μουσική και ήθελε να ασχοληθεί με κάποιο όργανο έτσι
γράφεται στο ωδείο και ξεκινάει μαθήματα κλασικής κιθάρας και θεωρητικών.
Παράλληλα ανακαλύπτει το τραγούδι, έτσι μπαίνει και στην χορωδία του σχολείου
συμμετέχοντας σε διάφορες γιορτές. Μέχρι το λύκειο η ενασχόλησή του με τη
μουσική κυμαίνεται σε αυτά τα πλαίσια, μαθήματα στο ωδείο, σχολικές γιορτές,
μαθητικά πάρτι και κάπου εκείνο το διάστημα περίπου φτιάχνει την πρώτη του
μπάντα παίζοντας κυρίως διασκευές ξένων ροκ συγκροτημάτων αλλά και τραγούδια
που γράφει ο ίδιος και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος. Συμμετέχουν σε
διάφορα πολιτιστικά φεστιβάλ και στην Ελλάδα αλλά και δύο φορές στο εξωτερικό
και σε διάφορα μαγαζιά της πόλης.
Με το που τελειώνει το λύκειο περνάει στο Τμήμα
Μουσικών Σπουδών και κατά τη διάρκεια των σπουδών δουλεύει ως τραγουδιστής και
κιθαρίστας σε διάφορους χώρους ενώ παράλληλα κάνει και εμφανίσεις με ένα άλλο
ροκ συγκρότημα σε μαγαζιά και στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης. Από τότε μέχρι
και σήμερα έχει συμμετάσχει δύο φορές ως τραγουδιστής στο διεθνές φεστιβάλ των
φιλαρμονικών της Σίνδου με τη φιλαρμονική της Λαμίας και της Νάουσας.
Ταυτόχρονα με τη δουλειά του ως τραγουδιστής διδάσκει κιθάρα και θεωρητικά σε
διάφορα ωδεία αλλά και ιδιαίτερα μαθήματα.
Ο λόγος για τον Αλέξανδρο Τσαπράζη , ένα ανερχόμενο ταλέντο της ελληνικής μουσικής σκηνής. Τον συναντήσαμε στο άλσος του Αγίου Νικολάου , στον υπέροχο χώρο του Cafe Bar '' ROBIN HOOD '' , όπου μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη :
Πες
μας δυο λόγια για σένα:
Ασχολούμαι από
πολύ μικρός με τη μουσική αλλά παράλληλα
μου αρέσουν και άλλα πράγματα όπως η γυμναστική, οι ταινίες πάρα πολύ, η
μαγειρική και οι βόλτες σε βουνά, είναι αν θέλεις τα χόμπι μου. Από μικρός είχα
μια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική και πάντα την έβλεπα με έναν τρόπο
«ρομαντικό» θα μπορούσε κανείς να πει. Το κάθε τι που έπαιζα η τραγουδούσα έπρεπε
να με αγγίξει, να με κάνει να νιώσω κάτι αλλιώς δεν το άγγιζα. Οι μουσικές μου
επιρροές προέρχονται κατά βάση από τη ξένη ποπ και ροκ μουσική και φτάνουν
μέχρι το λαϊκό μας τραγούδι και τη κλασσική μουσική. Δεν έβαλα ποτέ μου όρια
και σύνορα ανάμεσα στα διαφορετικά είδη της μουσικής, αν κάτι μου άρεσε, αν ένα
τραγούδι είχε να μου δώσει κάτι το άκουγα και αργότερα μπορεί να το τραγουδούσα
κιόλας, μιλάω και σαν ακροατής όχι μόνο σαν μουσικός. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου
επαγγελματία με την ψυχρή έννοια του να βγάλω χρήμα και μόνο, όταν συμβαίνει
αυτό με τους ανθρώπους χάνεται η μαγεία της κάθε τέχνης που στην περίπτωσή μας
είναι η μουσική και στο τέλος γίνεσαι μίζερος και παίζεις χωρίς να το νιώθεις
και καταλήγεις και σε χώρους που δεν φανταζόσουνα ποτέ μόνο και μόνο για να
βγάλεις χρήμα. Το έχω νιώσει δυστυχώς και εγώ αυτό το συναίσθημα και αποφάσισα
να μην συμμετέχω τόσο ενεργά πλέον στη νύχτα παρά μόνο όταν βρω ένα χώρο που
μου ταιριάζει και μπορώ να τραγουδήσω το ρεπερτόριο που θεωρώ εγώ κατάλληλο για
μένα και να το δώσω στον κόσμο με έναν δικό μου τρόπο. Η νύχτα είναι κάτι που
σε κουράζει και δεν έχει να κάνει με την ηλικία αλλά με τον χαρακτήρα του κάθε
ανθρώπου, ίσως το έχεις νιώσει και εσύ κάποιες φορές και το έχεις δει και σε
άλλους ανθρώπους μια που είσαι και εσύ στον χώρο.
Σε
έχουμε δει στο Art
Ville,
στον Άγιο Νικόλαο εδώ στο Robin
Hood
να κάνεις live.
Που βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό και τι ετοιμάζεις δισκογραφικά:
Αυτό το διάστημα
συζητάω με έναν χώρο στην Βέροια, κατά την γνώμη μου τον πιο κατάλληλο για
ζωντανή μουσική οι οποίοι θέλουν να κάνουν κάθε Σάββατο ένα σχήμα το οποίο θα
εστιάζει στο έντεχνο και ελαφρολαϊκό τραγούδι. Μου άρεσε πολύ η σκέψη τους για
κάτι τέτοιο και πολύ πιθανόν να με βρείτε εκεί τα Σάββατα του φετινού χειμώνα.
Επιπλέον ο χειμώνας φέτος θέλω να πιστεύω πως θα είναι γεμάτος από μικρά live σε
διάφορα μπαρ της Βέροιας αλλά και της Νάουσας με ένα πιο μικρό σαφώς σχήμα έτσι
ώστε να μπορέσει και ο κάθε χώρος να το στηρίξει οικονομικά. Έχω κάποιες ιδέες
για φέτος που αν καταφέρω και τις υλοποιήσω θα είμαι πραγματικά ευχαριστημένος.
Δισκογραφικά αύριο ξεκινάω τις ηχογραφήσεις για τον πρώτο μου δίσκο πράγμα που
περίμενα αρκετό καιρό ο οποίος θα έχει ολοκληρωθεί θέλω να πιστεύω ως τις αρχές
του καλοκαιριού. Ο δίσκος θα περιέχει δικά μου τραγούδια σε ροκ και ποπ ύφος
και ίσως κανα δυο διασκευές. Δεν γνωρίζω ακόμη με ποια εταιρεία θα κυκλοφορήσει
προς το παρόν έχουν προτεραιότητα οι ηχογραφήσεις.
Ποιου
μεγάλους τραγουδιστές θαυμάζεις:
Θαυμάζω από
μικρός όλους τους μεγάλους παλιούς τραγουδιστές της δεκαετίας του 60’ και του
70’ όπως όλοι μας φαντάζομαι και όχι τόσο για τη φωνή τους όσο για τα τραγούδια
που ερμήνευσαν, την αγάπη τους για το καλό τραγούδι και για τον τρόπο που
κινούνταν στον χώρο και στα πράγματα της τότε εποχής. Δεν χρειάζεται καν νομίζω
να αναφέρω ονόματα. Από τους ποιο μετά χρονολογικά (πάντα στον ελληνικό χώρο
αναφέρομαι) θαυμάζω την φωνή του Νότη Σφακιανάκη όχι την τωρινή βέβαια γιατί
θεωρώ πως έχει αλλάξει τρομερά αλλά η φωνή του έχει αυτό που μου αρέσει στους
τραγουδιστές. Η δύναμη της χροιάς του ξεπερνούσε πολλές φορές για μένα την
τέλεια τεχνική που μπορεί να είχαν άλλοι τραγουδιστές. Σαφώς πολύ καλός
τραγουδιστής είναι ο Πασχάλης Τερζής, ο «παλιός» Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Νίκος Οικονομόπουλος
αλλά και ο Γιάννης Χαρούλης με την καταπληκτική και ξεχωριστή χροιά του και από
τις γυναίκες αυτή που ξεχωρίζω είναι η Γλυκερία και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη.
Εννοείται πως υπάρχουν και άλλοι πολλοί βέβαια.
Θα
μας πεις δυο λόγια για τους τραγουδιστές της περιοχής μας; Ξεχωρίζεις κάποιον
συγκεκριμένα;
Δύσκολα μπορώ να
διακρίνω κάποιον τραγουδιστή της περιοχής μας και αυτό γιατί βρίσκω πάρα πολλά
κοινά μεταξύ τους. Δεν φτάνει ένας τραγουδιστής να έχει καλή φωνή, παίζουν
σημαντικό ρόλο τα πάντα από το τι θα τραγουδήσει, πως θα το τραγουδήσει, να
έχει κάτι δικό του και ξεχωριστό να δώσει και πάνω από όλα μετράει το να είναι
μουσικός ο ίδιος και αυτό σπάνια το συναντώ στην περιοχή μας. Δυστυχώς στη
δουλειά μας τα περισσότερα μαγαζιά δεν αφήνουν και πολύ μεγάλο περιθώριο στους
τραγουδιστές να δείξουν πραγματικά τις δυνατότητές τους λόγω του ότι το στημένο
πρόγραμμα σε δεσμεύει και πολλές φορές λες και τραγούδια που ούτε σου αρέσουν,
ούτε σου ταιριάζουν με αποτέλεσμα να τραγουδάς και όχι να ερμηνεύεις. Αυτό
είναι ότι χειρότερο για έναν τραγουδιστή. Αυτό τις πιο πολλές φορές σε αδικεί
και ο άλλος που είναι από κάτω βλέπει ένα αποτέλεσμα που τελικά να μην ισχύει. Αυτό
έχω παρατηρήσει και εγώ σαν απλός ακροατής και δεν μπορώ να σου απαντήσω για
τους δικούς μας. Θα σου πω όμως κάποια παιδιά που θεωρώ ότι έχουν καλές φωνές,
όπως ο Ραφαήλ Μωραΐτης, η Αλεξία η Μπαρμπαλιά και η Στεφανία Γκουντουρά. Εδώ
στη Νάουσα έχω ακούσει πολύ καλές γυναικείες φωνές.
Εκτός
από τους τραγουδιστές που θαυμάζεις υπάρχουν άλλοι καλλιτέχνες που θα ήθελες να
συνεργαστείς;
Δεν μπορώ ακόμη
να μιλήσω για συνεργασία όσο για μία απλή γνωριμία, για μία συζήτηση και αυτό
γιατί δεν ξέρω αν μπορώ να σταθώ πλάι τους. Ωστόσο αν μου δινόταν η ευκαιρία να
βρεθώ στη σκηνή με κάποιον καλλιτέχνη, θα ήθελα πολύ με την Πέγκυ Ζήνα δεν ξέρω
για ποιον ακριβώς λόγο αλλά από παλιά θυμάμαι να με ελκύει αυτή η
τραγουδίστρια, ίσως επειδή είναι και πολύ όμορφη γυναίκα και σου βγάζει κάτι
ζεστό. Θα θελα να γνωρίσω τον Νότη αλλά ταυτόχρονα θα θελα να βρεθώ στη σκηνή
και με τους μεγάλους τραγουδιστές ενός άλλου χώρου όπως για παράδειγμα τον
Πάριο, τον Νταλάρα, τη Γλυκερία κ.λ.π. Τώρα πως συνδυάζονται όλα αυτά ένας θεός
ξέρει αλλά όπως σου είπα δεν βάζω σύνορα και απαγορευτικά. Επίσης θα θελα να
γνωρίσω τον Αντώνη Βαρδή.
Η
νέα μόδα στις μέρες μας είναι το karaoke live! Ποια η άποψή σου;
Νέα μόδα όπως
ακριβώς το λες. Ευτυχώς οι μόδες πάνε και έρχονται και για κάποιον λόγο κάποιες
μένουν στο παρελθόν και δεν ξανάρχονται. Μία από αυτές ελπίζω να είναι και το
καραόκε. Η μόδα έχει από μόνη της αρνητική σημασία διότι δεν είναι κάτι που
κρατάει παρά μόνο ένα εξάμηνο το πολύ ένα χρόνο όπως και πολλοί τραγουδιστές
και τραγούδια. Είναι πιστεύω ο μεγαλύτερος εξευτελισμός της μουσικής για μένα,
δεν είναι καν μουσική αυτό το πράγμα. Υπάρχει κρίση οικονομική και αφού υπάρχει
κρίση οικονομική υπάρχει και πολιτιστική. Εάν υπήρχε όμως παιδεία και δεν μιλάω
μόνο για τη μουσική παιδεία μιλάω γενικά, θα μπορούσε και μέσα από την οικονομική κρίση να ανθίσει
κάτι όμορφο, κάτι ουσιώδες. Η έλλειψη παιδείας κάνει τους ανθρώπους να
διασκεδάζουν με το καραόκε και να νομίζουν ότι έχουν πάει στα μπουζούκια. Από
τη στιγμή που υπάρχει τέτοιος κόσμος αυτή η διασκέδαση τους αρμόζει προφανώς
και οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών το εκμεταλλεύονται και βγάζουν τα πενταπλάσια
από ότι θα έβγαζε ένα μαγαζί με ζωντανή μουσική. Άρα ποιοι φταίνε για αυτό; Ποιον
μπορείς να κατηγορήσεις; ο ένας κοιτάει καθαρά το τι τον συμφέρει και καλά
κάνει σαν επιχειρηματίας και ο άλλος απλά είναι ένας ανεγκέφαλος και ούτε
καταλαβαίνει που βρίσκεται απλά χορεύει και πετάει χαρτοπετσέτες στο laptop γιατί
έπαιξε το τραγούδι του. Και μην ξεχνάμε και τους τραγουδιστές έτσι; Καταρχήν τι
τραγουδιστής μπορεί να είσαι όταν δεν έχεις από πίσω σου ανθρώπους να σε
στηρίζουν, να σε συνοδεύουν να γελάς να φτιάχνεσαι , να πειράζεσαι μαζί τους,
να ξοδέψεις ώρες στις πρόβες και πάνω στο πατάρι, να δεθείς μαζί τους και εν
τέλει να πληρωθούν και αυτοί και όχι μόνο εσύ που φοράς ένα όμορφο κουστούμι
και επειδή είσαι και εμφανίσιμος να νομίζεις ότι τραγουδάς και καλά. Τα έχεις
δει και εσύ και τα ξέρεις. Όταν βλέπω μαγαζιά να γεμίζουν κόσμο παίζοντας
καραόκε τρελαίνομαι δεν ξέρω, δεν μπορώ να το καταλάβω. Εμείς το καραόκε το
βάζαμε στις διακοπές με τη παρέα μου για να «κοροϊδεύουμε» και να πειράζουμε
αυτούς που νόμιζαν ότι είχαν καλή φωνή και γελούσαμε και περνούσε και ευχάριστα
η ώρα, μέχρι εκεί!!!
Talent show!!! Θα δήλωνες συμμετοχή;
Κοίτα δεν σου
κρύβω ότι το έχω σκεφτεί. Πρόσφατα έστειλα και ένα απόσπασμα για το the voice αλλά
το έκανα τελείως στην πλάκα. Αν με φωνάξουν ειλικρινά δεν ξέρω ποια θα είναι η
απόφασή μου. Πάντα ήμουν κατά αυτών των show, μερικές
φορές όμως καταλαβαίνεις ότι αυτή η έστω μικρή προβολή μπορεί να σε κάνει είτε
καλό είτε κακό αρκεί να μην εξευτελιστείς και όχι να μην σε εξευτελίσουν αυτοί
οι ίδιοι που συχνά το κάνουν αλλά να μην εξευτελιστείς εσύ ο ίδιος. Πρέπει να
ξέρεις ότι από τη στιγμή που θα πας, όλα είναι πιθανά. Δεν παύει όμως να είναι
ένας άσχημος τρόπος να εκτίθεσαι στο κοινό διότι βλέπω πολλές φορές να
υποβιβάζουν τα παιδιά ειδικά παλιότερα, και εκτός αυτού, είναι όλα στημένα.
Κάποιοι κάτι κερδίζουν μέσα από αυτό αλλά από ότι βλέπω δυστυχώς είναι τελείως
προσωρινό και με το που ξεκινήσει το δεύτερο ξεχνιούνται. Πίσω από την
τηλεόραση κυλάει η πραγματική ζωή μας και υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που παλεύουν
κάθε βράδυ σε κάποιο μπαράκι με τη κιθάρα τους και αξίζουν πολλά περισσότερα
ακόμη και από τους ίδιους τους «κριτές». Υπάρχει και ο άλλος δρόμος της
αναγνώρισης, αυτός που είναι πίσω από τα φώτα και κάποια στιγμή όταν σκάσει η
βόμβα θα είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτούς που δήθεν έγιναν γνωστοί για το
ταλέντο τους μέσα από τα talent
show.
Αυτός
ο δρόμος σίγουρα είναι ο πιο δύσκολος αλλά αν καταφέρεις και κάνεις ένα κοινό
που θα είναι εντελώς δημιούργημα δικό σου και όχι των talent show,
αυτό το κοινό δεν θα σε προδώσει ποτέ, θα σε ακολουθεί πάντα. Βέβαια υπήρχαν
και περιπτώσεις που έσβησαν την εικόνα του talent show από
τη μνήμη μας όπως αυτή η πορεία του
Οινονομόπουλου. Ακόμη και η Γλυκερία από
τέτοια βγήκε. Το θέμα είναι ποιον δρόμο θα διαλέξεις να πάρεις από κει
και πέρα. Σε όλα τα ωραία και τα άσχημα υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις.
Ποια
η σχέση σου με το διαδίκτυο π.χ. Facebook, YouTube, Twitter;
Μου αρέσει το
διαδίκτυο μπορείς να βρεις τα πάντα εκεί μέσα αρκεί να το χρησιμοποιείς σωστά.
Χρησιμοποιώ πολύ το Facebook
βρίσκω
ανθρώπους εκεί μέσα, προσωπικά με βοηθάει πολύ γιατί δεν έχω και την τέλεια
σχέση με το κινητό το έχω συνέχεια στο αθόρυβο γιατί δεν θέλω να το ακούω,
κάποια διαστήματα το κλείνω και τελείως έτσι βρίσκω όποιον θέλω μέσω του facebook η
με βρίσκει αυτός. Είναι ένα τεράστιο μέσο να προωθήσεις τη δουλειά σου, να πεις
δημόσια την άποψή σου για κάποιο θέμα να ανεβάσεις κάτι που σου αρέσει με σκοπό
να «πειράξεις» κάποιον η να τον κάνεις να σκεφτεί κάτι χωρίς να απευθύνεσαι
προσωπικά σε αυτόν, αυτός που είναι να καταλάβει θα καταλάβει, είναι όλα αυτά
τα όμορφα παιχνίδια του διαδικτύου που αν είσαι προσεχτικός δεν βλάπτεις
κανέναν. Το YouTube
επίσης είναι ένα πολύ καλό μέσο να δεις ότι video ψάχνεις
πραγματικά υπάρχει για όλα μα για όλα τα θέματα κάτι να δεις, είναι και αυτό
επίσης χρήσιμο στα να ανεβάσεις κάτι δικό σου αν θέλεις να διαφημιστεί είτε
αυτό είναι μουσική είτε είναι οτιδήποτε άλλο. Βέβαια και εκεί υπάρχει ο τρόπος
αν πληρώσεις τα views
σου
να ανέβουν χωρίς να το καταλάβεις αλλά γίνεται και να μην δώσεις τίποτα,
κανένας δεν σε υποχρεώνει. Με το Twitter
δεν
ασχολούμαι μου αρκούν αυτά τα δύο συν το e-mail μου.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΥΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΕΘΕΣΕΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ !
Ο Ηλίας κατετάγη 140ος από τους συνολικά 349 αθλητές που ξεκίνησαν τον αγώνα και 15ος Έλληνας. Ο αγώνας ήταν οπως κάθε χρόνο συναρπαστικός με πολλές εναλλαγές του καιρού κάτι που δυσκόλεψε τις προσπάθειες των δρομέων. Ο Ηλίας είχε ως επίσημο υποστηρικτή του, τον αδέρφο του Αλέξανδρο, Καθηγητή Φυσικής Αγωγής, διαχειριστή της ιστοσελίδας "Εν Σώματι Υγιεί" και την οικονομική στήριξη του κ. Εμμανουηλίδη Δημήτριου, ιδιοκτήτη της εταιρείας EM-DA Ltd. 
